Η Ντο Ονγκ Σαν Σου Κι υπηρέτησε σαν ηχηρή φωνή υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας στη Βιρμανία (Μιανμάρ), μια χώρα που κυβερνάται από στρατιωτική δικτατορία από το 1962.

Γεννήθηκε στη Ρανγκούν, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και ενεργοποιήθηκε πολιτικά το 1988, όταν η στρατιωτική δικτατορία της Βιρμανίας κατέστειλε βίαια μια μαζική εξέγερση, δολοφονώντας χιλιάδες πολίτες. Η Σου Κι έγραψε μια ανοιχτή επιστολή προς την κυβέρνηση ζητώντας το σχηματισμό μιας ανεξάρτητης επιτροπής για τη διενέργεια δημοκρατικών εκλογών. Αψηφώντας την κυβερνητική απαγόρευση των πολιτικών συγκεντρώσεων άνω των τεσσάρων ατόμων, η Σου Κι μίλησε σε πολυάριθμα ακροατήρια σε όλη τη Βιρμανία, ως Γενική Γραμματέας της Εθνικής Ένωσης για Δημοκρατία (NLD) που μόλις είχε ιδρυθεί.

Το 1989 τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό. Παρά τον περιορισμό της, η NLD κέρδισε τις εκλογές και το 82 τοις εκατό των βουλευτικών εδρών, αλλά η στρατιωτική δικτατορία αρνήθηκε να αναγνωρίσει τα αποτελέσματα. Η Σου Κι παρέμεινε φυλακισμένη σχεδόν συνεχώς από τότε, απορρίπτοντας κυβερνητικές προτάσεις για απελευθέρωσή της υπό την προϋπόθεση να εγκαταλείψει τη Βιρμανία.

Παραμένει η ζωντανή έκφραση της αποφασιστικότητας του λαού της να κερδίσει πολιτικές και οικονομικές ελευθερίες. Το 1991 της απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ για την Ειρήνη και η Σου Κι κάλεσε όλους τους πολίτες της Γης να «χρησιμοποιήσουν τις δυνατότητες που η ελευθερία τους παρέχει για να προωθήσουν το αίτημα για ελευθερία του λαού της Βιρμανίας».